Pengubat Rindu

Baru2 ni sewaktu saya mengemas pakaian.. tiba2 je sy terhidu satu bau yg wangi lagi harum dr tudung putih saya.. hmm cam familiar je bau ni..tapi ni bukanla bau perfume yg ada dlm simpanan saya..bau ape ek.. bila saya investigate and try memorize dr mana datangnya haruman tu..rupa2nya br sy teringat.. tu adalah haruman kelambu Ka'abah.. betul.. memang ada skali saya pakai tudung tu sewaktu mencium kelambu Baitullah.. sekarang tudung tu jadi peneman tidur saya.. sayang nak pakai sebab sayang nak basuh.. itulah pengubat rindu saya..

kesempatan yg ada ni..nak sy gunakan utk ucap terima kasih pada sorang sahabat yg memberi inzar pd saya malam td.. apa yg dicakapkannya mmg betul.. cuma saya masih menagih kekuatan dari Allah utk melaksanakannya.. walaupun pada mulanya hati saya agak tercalar..tapi bila saya pulangkan semuanya pada Yang Berhak.. teguran tu sebenarnya datangnya dr Allah.. sahabat hanyalah sbg wasilah..

Awan, terima kasih menjadi reminder bahawa kepulangan ke kampus bukan shj utk belajar ttp tak dapat tidak..untuk kita beKERJA.. semangat belajar mula berkobar2 bila dah dibasuh oleh lecturer baru ni.. nampaknya semangat BEKERJA juga perlu dibakar supaya api yg membara sama panasnya.. adakah perlu penyediaan kuliah? jawapannya perlu! InsyaAllah..perkara ni akan dipanjangkan.. moga2 apa yg dilakukan mendapat rahmatNYA..